Το Δημοτικό Πάρκο Κατερίνης, έκτασης 52 περίπου στρεμμάτων οριοθετήθηκε, κατά πάσα πιθανότητα, τον 18ο αιώνα, όταν η Κατερίνη, που τότε αποτελούσε τμήμα της Θεσσαλονίκης, βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή.
Ο χώρος αρχικά δόθηκε για πολεμικές προετοιμασίες καθόσον χρησίμευε για στρατιωτικές ασκήσεις και για στρατωνισμό πολεμικού προσωπικού των οθωμανών. Τα δύο κανόνια στη βόρεια πλευρά του Δημοτικού Κήπου, βρίσκονται εκεί ως πολύτιμα ιστορικά κειμήλια για να θυμίζουν την τουρκική κατοχή αλλά και την απελευθέρωση.
Όταν όμως έγινε η απελευθέρωση της πόλης, αυτός ο χώρος μετατράπηκε σε χώρο ειρήνης και ηρεμίας. Αρχικά μετατράπηκε σε πλατεία Ολυμπιάδος και πρασίνου, όπου το 1922 ιδρύθηκε φυτώριο πεύκων ενώ το 1933 σε κάποιο τμήμα του χώρου δημιουργήθηκε και ένας σχολικός κήπος.
Αργότερα προστέθηκε ένα γήπεδο, που σήμερα δεν υπάρχει πια, το οποίο ήταν η έδρα των ιστορικών ομάδων «Μέγας Αλέξανδρος» και «Όλυμπος», από τις οποίες, μετά την ενοποίησή τους, ξεπήδησε ο ιστορικός σύλλογος «Πιερικός» που δόξασε την Κατερίνη και την έκανε γνωστή στα πέρατα της Ελλάδας.
Στο διάβα του χρόνου, το Δημοτικό Πάρκο Κατερίνης φιλοξένησε κτίρια και ψυχαγωγικές δραστηριότητες που δεν υπάρχουν πια. Κάποτε εδώ υπήρχε το Δημοτικό Καφενείο «Μουλέν Ρουζ», ένα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής κτίριο που κατασκευάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’30. Ακόμη, υπήρχε ένας ζωολογικός κήπος που ήταν πόλος έλξης μικρών και μεγάλων, ενώ σε κάποια έκταση του χώρου γίνονταν και γυμναστικές επιδείξεις.
Σήμερα το Δημοτικό Πάρκο Κατερίνης, όπως έχει διαμορφωθεί από τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα, δεν έχει πια τείχη, ούτε κάγκελα. Παραμένει όμως εδώ το συντριβάνι, του οποίου ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε από το δήμαρχο Σολομώντα Παπαδόπουλο το 1957. Είναι ένας όμορφος ανοιχτός χώρος αναψυχής με κήπους, μονοπάτια και πέτρινες κατασκευές, με νερά και νεροπίδακες, με αιωνόβια δένδρα, με παιδικές χαρές.
